Buurt en opvang ontmoeten elkaar in Loven

Medio oktober organiseerden de sociaal werkers van de Oekraïense opvang, Buurondersteuners Loven, R-Newt en Buurtsport een ontmoetingsmoment in Loven. Toen de opvang enkele maanden geleden werd geopend, maakten sommige buurtbewoners zich zorgen over mogelijke overlast. Inmiddels blijkt dat deze zorgen grotendeels zijn weggeëbd. Tijd dus voor een ontmoeting: elkaar zien, samen iets doen en gewoon met elkaar in gesprek.

Spel en eten als universele taal

We kozen voor het thema ‘spel’. Want spel en samen eten verbinden, zelfs als je elkaar (nog) niet goed verstaat. In buurthuis De Wissel zetten vrijwilligers én bewoners zich in om hapjes te maken. Vanuit de opvang kwamen traditionele Oekraïense lekkernijen, en buurtbewoners bakten onder andere appeltaart en Marokkaanse koekjes. Een mooie mix van culturen op tafel.

R-Newt en Buurtsport brachten spelletjes mee voor de kinderen. Er wonen veel gezinnen in de opvang en de kinderen waren zichtbaar blij.

Samen spelen, samen praten

Er werd gesjoeld, gelachen en voorzichtig gepraat. Een buurtbewoner die Pools spreekt, merkte dat veel Oekraïners hem konden verstaan. Zo ontstonden toch gesprekken.

Opvallend was dat sommige buurtbewoners elkaar onderling ook voor het eerst écht ontmoetten terwijl ze al jaren in dezelfde straat wonen. Jong en oud schoof aan. Drie jonge vrouwen uit Loven hielpen enthousiast mee als vrijwilligers.

Vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon

Niet iedereen kwam met een open houding binnen. Eén buurtbewoner wilde vooral zijn zorgen uiten over verschillen tussen ‘Nederlanders’ en ‘buitenlanders’. Maar terwijl hij sprak, kwamen een paar Oekraïense kinderen vrolijk zijn hond aaien. Ze kenden hem al. Hij zuchtte en zei na een tijdje: “Eigenlijk heb ik niks tegen hen… ik ben vooral boos op de regering.” Een klein maar betekenisvol moment.

Verhalen die binnenkomen

Tijdens het badmintonnen raakten buurtbewoners en bewoners van de opvang met elkaar in gesprek. Zo vertelde een vrouw dat haar woonplaats, vlak bij de Russische grens, compleet verwoest is. Ze wil graag een veilige toekomst voor haar kind, maar durft nauwelijks plannen te maken. Een andere jonge moeder vertelde dat haar baby bij de geboorte maar 2 kilo woog en nu een flinke, vrolijke baby is. Kleine verhalen, grote indruk.

Nablik

Nadir Martinali, Buurtondersteuner in Loven vertelt:

“Thuis, op de bank met de kinderen, kwamen de indrukken bij mij binnen. Hoe vanzelfsprekend het is dat wij plannen maken voor morgen, volgend jaar of nog verder vooruit. En hoe pijnlijk het is als dat niet kan. Ik hoop dat de Oekraïense gezinnen in de toekomst weer in rust en veiligheid kunnen leven. Tot die tijd proberen we momenten te creëren die verbinden, verzachten en moed geven.

Deze ontmoeting liet zien hoe krachtig het is als mensen elkaar écht zien. We kijken ernaar uit om dit vaker te doen en de verbinding in Loven verder te versterken.”